Δύο παιδιά κοιτάνε τα άστρα

Πηγή: Το Βήμα

Χάλκινο μετάλλιο για δύο έλληνες μαθητές στην 4η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής στο Πεκίνο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟΣ | Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

«Αν ρωτήσεις έναν κάτοικο της Αθήνας ποια ήταν η τελευταία φορά που είδε τον ουρανό, μάλλον θα σου απαντήσει ποτέ ή ότι δεν θυμάται.Ε,λοιπόν, δεν ξέρει τι χάνει». Τα λόγια του 18χρονου Ορφέα Βουτυρά, ενός από τους δύο έλληνες νικητές του χάλκινου μεταλλίου στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής που ολοκληρώθηκε χθες στο Πεκίνο, είναι ενδεικτικά της σχέσης των νεαρών αυτών «Κέπλερ» με τον απαιτητικό κόσμο των ουράνιων σωμάτων.

«Αυτά τα παιδιά μπορούν κοιτώντας απλά τον ουρανόνα σου πουν τι μέρα και τι ώρα είναι» λέει ο αστροφυσικός, καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ κ. Γιάννης Σειραδάκης, ο οποίος ηγήθηκε της ελληνικής αποστολής στην κινεζική πρωτεύουσα. Φυσικά η επιτυχία αυτή δεν ήρθε χωρίς κόπο. «Για μένα εφέτος το διάβασμα δεν τελείωσε με τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι προετοιμαζόμουν για την Ολυμπιάδα τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα» λέει ο έτερος των «χάλκινων» Γιώργος Λιούτας. «Το χάλκινο μετάλλιο δεν σου δίνει ούτε οικονομικό έπαθλο ούτε κάποια μοριοδότηση για το πανεπιστήμιο. Οταν όμως κάνεις κάτι που σου αρέσει, δεν δίνεις σημασία σε αυτά. Είναι το αντίθετο απ΄ ό,τι το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Στην προετοιμασία για τις πανελλήνιες επικεντρώνεσαι μόνο στο αποτέλεσμα,μαθαίνεις πολλά πράγματα απλά για να τα μάθεις,χωρίς να καταλαβαίνεις τον λόγο» λέει ο Ορφέας, ο οποίος από εφέτος θα είναι φοιτητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ. Οι δύο ολυμπιονίκες πλέον νέοι είχαν πάρει την... κρυάδα της συμμετοχής σε τέτοια διοργάνωση στην περυσινή Ολυμπιάδα που έγινε στο Ιράν. «Οπως συμβαίνει σε όλους τους διαγωνισμούς,έτσι και εδώ πρέπει να είσαι καλά προετοιμασμένος. Εμείς κάναμε ένα θερινό σχολείο σε Πήλιο και Χαλκιδική.Οι αντίπαλοί μας, όμως, ειδικά οι προερχόμενοι από την Ινδία, δίνουν τεράστια σημασία στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής.Προετοιμάζονται για τον διαγωνισμό ακόμη και έναν χρόνο πριν» επισημαίνει ο Γιώργος.

Οι συμμετέχοντες από όλες τις χώρες είναι μαθητές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το επίπεδο του διαγωνισμού δεν είναι υψηλό. «Εδειξα στους φοιτητές μου τα θέματα στα οποία εξετάζονται τα παιδιά. Μου είπαν:“Κύριε καθηγητά,μακριά από μας”.Πιστεύω ότι το 90% των τριτοετών φοιτητών φυσικής ή μαθηματικών δεν θα μπορούσε να απαντήσει» λέει ο κ. Σειραδάκης.

Η δυσκολία του εγχειρήματος γίνεται ακόμη πιο φανερή αν σκεφθεί κανείς ότι η αστρονομία δεν διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία παρά μόνο ως μάθημα επιλογής στη Β΄ λυκείου. «Για εμάς ούτως ή άλλως η αστρονομία είναι χόμπι, ξεκινήσαμε την ενασχόληση με αυτήν πολύ πριν από το λύκειο. Προσωπικά μου αρέσει γιατί συνδυάζει,σε πρακτικές εφαρμογές, στοιχεία από τις αγαπημένες μου επιστήμες, που είναι η φυσική και τα μαθηματικά» τονίζει ο Ορφέας.

Οι μαθητές που απέσπασαν τα δύο μετάλλια και την τιμητική διάκριση ανάμεσα στους καθηγητές συνοδούς της Ολυμπιάδας. Από αριστερά, Λουκάς Ζαχείλας, Ορφέας Βουτυράς, Νίκος Φλεμοτόρος, Γιώργος Λιούτας, Γιάννης Σειραδάκης

Είτε κάποιος είναι επαγγελματίας επιστήμονας είτε ερασιτέχνης αστρονόμος, αυτό που ελκύει τους περισσότερους είναι φυσικά η παρατήρηση του ουρανού με τηλεσκόπιο. «Είναι πραγματικά μαγικό να παρατηρείς νεφελώματα,κομήτες,πλανήτες.Το πιο εντυπωσιακό από όλα,τουλάχιστον όταν βρίσκεσαι στο Βόρειο Ημισφαίριο,είναι το νεφέλωμα τουΩρίωνα» λέει ο Γιώργος Λιούτας, ο οποίος εφέτος θα παρακολουθήσει την τελευταία του σχολική χρονιά. «Στόχος μου είναι να ακολουθήσω σπουδές φυσικής και από εκεί και πέρα μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της αστρονομίας. Η βάση εισαγωγής στο Τμήμα Φυσικής είναι αρκετά χαμηλή αν σκεφθεί κανείς τη δυσκολία της σχολής. Ετσι θα μπορέσω και εφέτος να ασχοληθώ με τις αστρονομικές παρατηρήσεις χωρίς να παραμελήσω το σχολείο» συμπληρώνει. Σε αντίθεση με τις παλαιότερες και πιο καθιερωμένες Ολυμπιάδες Μαθηματικών, όσοι διακρίνονται στις Ολυμπιάδες Αστρονομίας και Αστροφυσικής δεν κερδίζουν το δικαίωμα να εγγραφούν χωρίς εξετάσεις στις αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές. «Και τα πέντε παιδιά που ήρθαν από την Ελλάδα στο Πεκίνο θα τα κατάφερναν ούτως ή άλλως σε οποιεσδήποτε εξετάσεις και αν συμμετείχαν. Αν όμως δινόταν αυτό το κίνητρο, ίσως να δημιουργηθεί ευρύτερο ενδιαφέρον για την αστρονομία,κάτι από το οποίο η χώρα μας μόνο να κερδίσει έχει. Από αυτά τα παιδιά θα προέλθουν οι αυριανοί κορυφαίοι επιστήμονες» δηλώνει ο κ. Σειραδάκης.

Η αστροφυσική δεν βοήθησε τους νεαρούς μαθητές να γνωρίσουν καλύτερα μόνο το Σύμπαν αλλά και να επισκεφθούν κάθε πλευρά του πλανήτη που ήδη... κατοικούσαν. «Χάρη στην αστροφυσική ταξίδεψα σε χώρες όπως το Ιράν και η Κίνα, ενώ το καλοκαίρι, ως ανταμοιβή για την πρώτη θέση στον ελληνικό διαγωνισμό, επισκέφθηκα το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων της ΝΑSΑστο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε την εμπειρία της προσομοίωσης πτήσης με διαστημόπλοιοχωρίς βαρύτητα. Ηταν μια απίστευτη εμπειρία» καταλήγει ο Ορφέας.